उदगार एल्बमको गीत गाउदै प्रसिद्ध गायक राम कृष्ण ढकाल
5 years ago
Friday, December 17, 2010
Thursday, December 16, 2010
Friday, October 8, 2010
मेरो शब्द – मेरो गीत
जाऊ तिमी हासी खुशी भै, तिम्रो खुशीमा म मरो खुशी खोज्छु
न आउँन आशु ति दुइ नयनमा, तिम्रो आशुमा म मरो मृत्यु देख्छु
जीवनपथमा हरेक मोड आउछ, हरेक मोडले नया रंग ल्यिऔछ्
स्वीकार ति हरेक आउने मोडलाई, जीवन त्यसै खुशी बीच छाउछ
न राख्नु मानमा अतितका यादलाइ, अतित भुत हो न फर्की आउछ .
फर्केर पछि नहेर्नु कहिले, त्येसले जीवनलाइ डडेलो लाओउछ .
सम्झौता हो जीवन एउटा, मनलाई समाली स्वीकार्न सिका .
चाहेको सबै कसले पो पाउछ, केहि गुमाउदैमा नमान दिक्क
न आउँन आशु ति दुइ नयनमा, तिम्रो आशुमा म मरो मृत्यु देख्छु
जीवनपथमा हरेक मोड आउछ, हरेक मोडले नया रंग ल्यिऔछ्
स्वीकार ति हरेक आउने मोडलाई, जीवन त्यसै खुशी बीच छाउछ
न राख्नु मानमा अतितका यादलाइ, अतित भुत हो न फर्की आउछ .
फर्केर पछि नहेर्नु कहिले, त्येसले जीवनलाइ डडेलो लाओउछ .
सम्झौता हो जीवन एउटा, मनलाई समाली स्वीकार्न सिका .
चाहेको सबै कसले पो पाउछ, केहि गुमाउदैमा नमान दिक्क
Wednesday, September 15, 2010
मेरो शब्द - मेरो गीत
धेरै धेरै शुभ कामना तिम्रो जन्म दिनमा
सधै भरि हासी रहनु फुलीरहनु जीवनभरमा
प्रगतिका पैला सधै बडीरहुन अघि अघि
सफलताका सिडीहरु पर्खी बसुन तिम्रै लागि
चाहना ति सबै मनका पुरा होश केहि पलमा
सधै भरि हासी रहनु फुलीरहनु जीवनभरमा
आशुहरु पराइ बनुन दुख बसाई सरोश
हिनताबोधलाइ पन्छाएर आत्मशक्ति बढोस
स्वविमानी बनाई जीवन बच्नु आफ्नै पौरखमा
सधै भरि हासी रहनु फुलीरहनु जीवनभरमा
..................................................... जन्म दिनको मंगलमय शुभ कामना
सधै भरि हासी रहनु फुलीरहनु जीवनभरमा
प्रगतिका पैला सधै बडीरहुन अघि अघि
सफलताका सिडीहरु पर्खी बसुन तिम्रै लागि
चाहना ति सबै मनका पुरा होश केहि पलमा
सधै भरि हासी रहनु फुलीरहनु जीवनभरमा
आशुहरु पराइ बनुन दुख बसाई सरोश
हिनताबोधलाइ पन्छाएर आत्मशक्ति बढोस
स्वविमानी बनाई जीवन बच्नु आफ्नै पौरखमा
सधै भरि हासी रहनु फुलीरहनु जीवनभरमा
..................................................... जन्म दिनको मंगलमय शुभ कामना
Thursday, September 2, 2010
मेरो शब्द - मेरो गीत
सासै फेर्न गार्हो भयो, भयो भारी जीवन
चौघेरामा बच्नु पर्ने, पिंजडा भो जीवन
कुँजिएर शरीरहरु, चटपटाउने ठाउँ छैन
खडा शिर सिधा खुट्टा, फिजाउने ठाउँ छैन
खुम्चिएका मंशपेशी, भयो भारी जीवन
चौघेरामा बच्नु पर्ने.................
आधा पेट मर्नु पर्ने, गनी सास फेर्ने
आखै अघि सबै नाच्ने, आफु भैयो हेर्ने
पशु भन्दा पतित जुनी, भयो भारी जीवन
चौघेरामा बच्नु पर्ने .................
चौघेरामा बच्नु पर्ने, पिंजडा भो जीवन
कुँजिएर शरीरहरु, चटपटाउने ठाउँ छैन
खडा शिर सिधा खुट्टा, फिजाउने ठाउँ छैन
खुम्चिएका मंशपेशी, भयो भारी जीवन
चौघेरामा बच्नु पर्ने.................
आधा पेट मर्नु पर्ने, गनी सास फेर्ने
आखै अघि सबै नाच्ने, आफु भैयो हेर्ने
पशु भन्दा पतित जुनी, भयो भारी जीवन
चौघेरामा बच्नु पर्ने .................
Friday, August 20, 2010
मेरो शब्द - मेरो गीत
आखैमा राख्दा पनि नबिझाउने ले
रेट्यो कर्द दिलको माझ छोडी जानेले
वनपाखामा आलै होला सुसाएका गीत हाम्ले
मेटिएका छैन् अझै पिपलमा खोपिएका नाम हाम्ले
खोज्दै होलान नदीनाला ति गीत गाउनेले
रेट्यो कर्द दिलको माझ छोडी जानेले
चाडपर्व बजार भर्न संगै जान्थियौ संगै झरथियौ
देउसीभैलो तिहारमा संगै गाउथ्यौ सगै रम्थियौ
खोज्दै होलान यी दुइ जोडी मच्की जाने लिंगे पिंगले
रेट्यो कर्द दिलको माझ छोडी जानेले
भुल थियो संयोग त्यो झुठा खाइए बाचाहरु
बाच्नु पर्यो दुइ किनार भै मार्नै पर्यो बाचाहरु
आखाभरि आशु दिइ हास्दै जानेले
रेट्यो कर्द दिलको माझ छोडी जानेले
रेट्यो कर्द दिलको माझ छोडी जानेले
वनपाखामा आलै होला सुसाएका गीत हाम्ले
मेटिएका छैन् अझै पिपलमा खोपिएका नाम हाम्ले
खोज्दै होलान नदीनाला ति गीत गाउनेले
रेट्यो कर्द दिलको माझ छोडी जानेले
चाडपर्व बजार भर्न संगै जान्थियौ संगै झरथियौ
देउसीभैलो तिहारमा संगै गाउथ्यौ सगै रम्थियौ
खोज्दै होलान यी दुइ जोडी मच्की जाने लिंगे पिंगले
रेट्यो कर्द दिलको माझ छोडी जानेले
भुल थियो संयोग त्यो झुठा खाइए बाचाहरु
बाच्नु पर्यो दुइ किनार भै मार्नै पर्यो बाचाहरु
आखाभरि आशु दिइ हास्दै जानेले
रेट्यो कर्द दिलको माझ छोडी जानेले
Monday, July 26, 2010
मेरो शब्द - मेरो गीत
कस्तो रोग लग्यो मलाई पिरतीको रंगको
भित्र भित्रै खाइरहने धमिरा यो मनको
वर्षा बनि नाच्छौ कहिले आगनीमा झरी
तिम्रै ज्योति घुम्छ सधै जुनकिरिमा परि
जता हेर्यो तिम्रै रुप लग्यो तिम्रै रन्को
भित्र भित्रै खाइरहने धमिरा यो मनको
झ्यौकिरीको गीत भित्र तिम्रै आवाज सुन्छु
बिहानीको हिमालमा तिम्रै मुस्कान देख्छु
आखा चिम्ल्यौ बिर्सनलाइ तिम्रै रुपको फन्को
भित्र भित्रै खाइरहने धमिरा यो मनको
भित्र भित्रै खाइरहने धमिरा यो मनको
वर्षा बनि नाच्छौ कहिले आगनीमा झरी
तिम्रै ज्योति घुम्छ सधै जुनकिरिमा परि
जता हेर्यो तिम्रै रुप लग्यो तिम्रै रन्को
भित्र भित्रै खाइरहने धमिरा यो मनको
झ्यौकिरीको गीत भित्र तिम्रै आवाज सुन्छु
बिहानीको हिमालमा तिम्रै मुस्कान देख्छु
आखा चिम्ल्यौ बिर्सनलाइ तिम्रै रुपको फन्को
भित्र भित्रै खाइरहने धमिरा यो मनको
Thursday, June 24, 2010
मेरो शब्द - मेरो गीत
सिरानीमा देशको फोटो राखेको छु मैले
सपनीमा पनि तस्विर आइरहोस जहिले
हरेक रात देश देख्दै आखा बिराम गर्छन
उठ्दा फेरी आखा अघि चन्द्र सुर्य पर्छन
देशको माया कति लाग्छ जन्म ठाउँ झन्
आखा अघि नाचीरहने आफ्नै रन वन
त्येसैले त देशका लागि यहाँ कति मर्छन
उठ्दा फेरी आखा अघि ...............
निदारमा लगाऊ टिका देशको माटो चंदन्नै हो
सस्कृति हो देशको गौरव भेषभुषा पहिचान हो
हामीले गरे सन्ततिले त्यसकै सिको गर्छन
उठ्दा फेरी आखा अघि ................
सपनीमा पनि तस्विर आइरहोस जहिले
हरेक रात देश देख्दै आखा बिराम गर्छन
उठ्दा फेरी आखा अघि चन्द्र सुर्य पर्छन
देशको माया कति लाग्छ जन्म ठाउँ झन्
आखा अघि नाचीरहने आफ्नै रन वन
त्येसैले त देशका लागि यहाँ कति मर्छन
उठ्दा फेरी आखा अघि ...............
निदारमा लगाऊ टिका देशको माटो चंदन्नै हो
सस्कृति हो देशको गौरव भेषभुषा पहिचान हो
हामीले गरे सन्ततिले त्यसकै सिको गर्छन
उठ्दा फेरी आखा अघि ................
Monday, June 21, 2010
मेरो शब्द - मेरो गीत
न छाडने भो तिम्रो यादले, जतै गए पनि
आखै अघि अल्झीरहने, जति बिर्सेपनि
माया रै छ छाया झैँ, लाग्ने पछी पछी
कागज बरु फाटी जाने, नाजादो रै छ मसि
हजार कोसिस गरे भुल्न, सपना त्यो भनि
आखै अघि अल्झीरहने.........
कस्तो रै छ सम्बन्ध यो, उतै उतै तान्ने
हजार कोष टाढालाइ, आखै अघि ठान्ने
अजम्बरी रै छ माया, तनै मरे पनि
आखै अघि अल्झीरहने.........
आखै अघि अल्झीरहने, जति बिर्सेपनि
माया रै छ छाया झैँ, लाग्ने पछी पछी
कागज बरु फाटी जाने, नाजादो रै छ मसि
हजार कोसिस गरे भुल्न, सपना त्यो भनि
आखै अघि अल्झीरहने.........
कस्तो रै छ सम्बन्ध यो, उतै उतै तान्ने
हजार कोष टाढालाइ, आखै अघि ठान्ने
अजम्बरी रै छ माया, तनै मरे पनि
आखै अघि अल्झीरहने.........
Thursday, June 10, 2010
मेरो शब्द - मेरो गीत
रेटी देउ कर्द गलामा बरु, नलागे केहि धर
बिछोड नदेउ न सहन सक्ने, चर्याउने जीवनभर
ओठमा मुस्कान कृतिम हासो, भित्र मुटुमा के छ छ ?
बाहिरको खोक्रो हसाइ देख्ने, अन्तरज्वाला देख्ने को छ?
न जुधुन कहिले भविष्य गाल्न, अधरमा अधर
बिछोड नदेउ न सहन सक्ने........
जलाई देउ जीवन खरानी बनाई, न पोल्ला न बिझौला
आधाबाटोमा छुटेको प्रेमी, के सम्झी रिझौला
पीडाको छानो आशुको पेटी, न बनोस प्रितिघर
बिछोड नदेउ न सहन सक्ने..........
बिछोड नदेउ न सहन सक्ने, चर्याउने जीवनभर
ओठमा मुस्कान कृतिम हासो, भित्र मुटुमा के छ छ ?
बाहिरको खोक्रो हसाइ देख्ने, अन्तरज्वाला देख्ने को छ?
न जुधुन कहिले भविष्य गाल्न, अधरमा अधर
बिछोड नदेउ न सहन सक्ने........
जलाई देउ जीवन खरानी बनाई, न पोल्ला न बिझौला
आधाबाटोमा छुटेको प्रेमी, के सम्झी रिझौला
पीडाको छानो आशुको पेटी, न बनोस प्रितिघर
बिछोड नदेउ न सहन सक्ने..........
मेरो शब्द - मेरो गीत
मनमा तिम्रो के छ कुरा, थाहा पाऊ म कसो गरि
सकु नाप्न मनका कुरा, इश्वर येस्तो बनाऔ कसी
कोहि एक नजरका प्रेमी, कोहि हुन्छन धेरै नजरका प्रेमी
कोहि एक विचारशील भै, कोहि गर्छन बनि अन्धोप्रेमी
किन हुन्छ कथा प्रेमको, फुल झैँ थरि थरि
सकु नाप्न मनका कुरा...........
प्रेममा कति छन् बलि चड्ने, हासी हासी कस्ट नमानी
कति प्रेमी, प्रेम दिनरात फेर्ने, प्रेम सस्तो शृंगार ठानी
भगिरथ प्रेमलाई यहाँ, लत्याउने छन् हासी हासी
सकु नाप्न मनका कुरा............
सकु नाप्न मनका कुरा, इश्वर येस्तो बनाऔ कसी
कोहि एक नजरका प्रेमी, कोहि हुन्छन धेरै नजरका प्रेमी
कोहि एक विचारशील भै, कोहि गर्छन बनि अन्धोप्रेमी
किन हुन्छ कथा प्रेमको, फुल झैँ थरि थरि
सकु नाप्न मनका कुरा...........
प्रेममा कति छन् बलि चड्ने, हासी हासी कस्ट नमानी
कति प्रेमी, प्रेम दिनरात फेर्ने, प्रेम सस्तो शृंगार ठानी
भगिरथ प्रेमलाई यहाँ, लत्याउने छन् हासी हासी
सकु नाप्न मनका कुरा............
मेरो शब्द - मेरो गीत
जीवन देखि भागीरहे, एक्लै एक्लै म किन?
हासोहरुले पनि रुवाऊ छ, पोल्छ मुटु झन् किन?
चुपचाप छु म मौनतामा, सुन्य सोचाईको सुन्यतामा
हराई रहेछु कहिँ कतै, आफु बीच आफन्तमा
पल पल उठेका यी प्रश्नहरुको, उत्तर छैन दिन किन?
हासोहरुले पनि रुवाऊ छ............
यात्रा रहेछ जीवन हाम्रो, कोहि कहाँ भेट्ने कोहि कहाँ छुट्ने
जीवनयात्रा चलिरहने, स्मृति कहिले न मेट्ने
यात्राभरीमा एउटा यात्री, नबिर्सिने हुन्छ किन?
हासोहरुले पनि रुवाऊ छ............
हासोहरुले पनि रुवाऊ छ, पोल्छ मुटु झन् किन?
चुपचाप छु म मौनतामा, सुन्य सोचाईको सुन्यतामा
हराई रहेछु कहिँ कतै, आफु बीच आफन्तमा
पल पल उठेका यी प्रश्नहरुको, उत्तर छैन दिन किन?
हासोहरुले पनि रुवाऊ छ............
यात्रा रहेछ जीवन हाम्रो, कोहि कहाँ भेट्ने कोहि कहाँ छुट्ने
जीवनयात्रा चलिरहने, स्मृति कहिले न मेट्ने
यात्राभरीमा एउटा यात्री, नबिर्सिने हुन्छ किन?
हासोहरुले पनि रुवाऊ छ............
Tuesday, June 8, 2010
फाइनल मा पुगेको नेपाली भिडियोलाई भोट गरौँ
अमेरिकी विदेश मन्त्रालय तथा यसका साझेदारहुरुले अन्तराष्ट्रिय डेमोक्रेसी भिडियो च्यालने्ज प्रतियोगिताको अन्तिम चरण मा प्रवेश गर्ने १८ प्रतियोगी भिडियोहरू केही दिन अघि सार्वजनिक गरेको छ । यो अनलाइन प्रतियोगितामा सहभागिहरुलाई "प्रजातन्त्र भनेको..." वाक्यांश पुरा गर्दै छोटो भिडियो पेश गर्न आह्वान गरिएको थियो । यी १८ मध्ये सार्वजनिक मतदानबाट ६ भिडियोलाई विजेता को रुप मा छनौट गरिनेछ । विभिन्न ८३ देशका ७०० प्रतियोगीहरुमध्ये बाट अन्तिम चरण मा प्रवेश गर्ने १८ भिडियोहरु छानिएका हुन् । जसमध्ये नेपाल बाट अनुप पौडेल ले बनाएको *"Democracy is Black"* भन्ने शीर्षक को भिडियो अन्तिम १८ मा दक्षिण एसिया बाट मा छानिएको छ । अब जित्न को लागि यो नेपाली भिडियो *"Democracy is Black"* लाई दर्शकहरु को भोट को आवश्यकता रहेको छ ।
*भोट कसरी गर्ने ?
* युट्युब मा :
*http://www.youtube.com/democracychallenge*
त्यसपछि त्यहाँ भिडियो सँगै देखिने *लाइक बटन* क्लिक गर्नुहोस् ।
तपाई को भोट अमुल्य हुनेछ, प्रतियोगिता जित्न को लागि । भोटिङ जुन १५ तारिख अर्थात असार १ गते सम्म गर्न सकिने छ । आज को मिति ले करिब १ हप्ता बाँकि रहेको छ । भोट दिनैपिच्छे गर्न सकिने छ । आशा छ यहाँहरु ले आफ्नो अमुल्य मत, “Democracy is Black” लाई दिनुहुनेछ । स्मरणिय रहोस् गतवर्ष सन् २००९ को प्रतियोगिता मा नेपालबाट छिरिङ छोडेन बिजयी भएकी थिइन ।
*भोट कसरी गर्ने ?
* युट्युब मा :
*http://www.youtube.com/democracychallenge*
त्यसपछि त्यहाँ भिडियो सँगै देखिने *लाइक बटन* क्लिक गर्नुहोस् ।
तपाई को भोट अमुल्य हुनेछ, प्रतियोगिता जित्न को लागि । भोटिङ जुन १५ तारिख अर्थात असार १ गते सम्म गर्न सकिने छ । आज को मिति ले करिब १ हप्ता बाँकि रहेको छ । भोट दिनैपिच्छे गर्न सकिने छ । आशा छ यहाँहरु ले आफ्नो अमुल्य मत, “Democracy is Black” लाई दिनुहुनेछ । स्मरणिय रहोस् गतवर्ष सन् २००९ को प्रतियोगिता मा नेपालबाट छिरिङ छोडेन बिजयी भएकी थिइन ।
Friday, June 4, 2010
मेरो शब्द – मेरो गीत
सम्झनाको मेरो आगनमा, नाच्ने तिमि को हे भन्?
जति फर्काऊ भन्छु त्यति, तानिदै छ पागल मन
सधै आउछौ सम्झनामा, राखु त्येस्तो ठाउँ छैन
भुलु भन्छु सधै भरलाई, भुल्न सक्या हैन
भुल्न तिमीलाई देवी भाके, राखे धेरै रत्न सुन
जति फर्काऊ भन्छु त्यति.......
धेरै भयो अब नआउ, सहनशक्ति हराई सके
आखा चिम्ल्यो तिम्रै रुप, हेर्ने आखा थाकी सके
कस्तो फकिर बनिदियो, कल्पी बस्छु तिम्रै रुप
जति फर्काऊ भन्छु त्यति...........
जति फर्काऊ भन्छु त्यति, तानिदै छ पागल मन
सधै आउछौ सम्झनामा, राखु त्येस्तो ठाउँ छैन
भुलु भन्छु सधै भरलाई, भुल्न सक्या हैन
भुल्न तिमीलाई देवी भाके, राखे धेरै रत्न सुन
जति फर्काऊ भन्छु त्यति.......
धेरै भयो अब नआउ, सहनशक्ति हराई सके
आखा चिम्ल्यो तिम्रै रुप, हेर्ने आखा थाकी सके
कस्तो फकिर बनिदियो, कल्पी बस्छु तिम्रै रुप
जति फर्काऊ भन्छु त्यति...........
मेरो शब्द – मेरो गीत
तरंग मनका छालहरुमा, तिम्रै तस्विर सजिएको छ
आखाबाट झर्ने हरेक आशुहरुमा, तिम्रै नाम कोरिएको छ
हिजो साथ हुदा थाहै थिएँ, हाम्रो सम्बन्ध के छ भनेर
छुटीयो जब धड्कन छ किन?, मुटुको ढुक ढुक एकै बनेर
मुटुको हरेक धड्कै हरुमा, तिम्रै शब्द लिपिएको छ
आखाबाट झर्ने हरेक आशुहरुमा......
पिरती कस्तो थाहै नदि बस्ने, घ्रिडाहरुको बस्तिमा अट्ने
बसेको माया सकिन्न रै छ, भुलाओ जति माया नहट्ने
मायाको आफ्नै परिवेशभित्र, तिम्रै आभास बेरिएको छ
आखाबाट झर्ने हरेक आशुहरुमा.......
आखाबाट झर्ने हरेक आशुहरुमा, तिम्रै नाम कोरिएको छ
हिजो साथ हुदा थाहै थिएँ, हाम्रो सम्बन्ध के छ भनेर
छुटीयो जब धड्कन छ किन?, मुटुको ढुक ढुक एकै बनेर
मुटुको हरेक धड्कै हरुमा, तिम्रै शब्द लिपिएको छ
आखाबाट झर्ने हरेक आशुहरुमा......
पिरती कस्तो थाहै नदि बस्ने, घ्रिडाहरुको बस्तिमा अट्ने
बसेको माया सकिन्न रै छ, भुलाओ जति माया नहट्ने
मायाको आफ्नै परिवेशभित्र, तिम्रै आभास बेरिएको छ
आखाबाट झर्ने हरेक आशुहरुमा.......
मेरो शब्द – मेरो गीत
मेरो मनको फूलबारीमा, भमराको बास छैन
ढल्क्यो जीवन पल पलसरि, बाच्ने कुनै आश छैन
सुन्दर बनि फुल्न खोजे, शिशिरको जाडोमा
थाहै नपाई फक्रिए छु, बिरानो यो संसारमा
के आशमा बाचोउ जीवन, पुग्ने कुनै लाश्य छैन
ढल्क्यो जीवन पल पलसरि.........
भमराको आगमनमा, रमत्यो मन सधैभरि
रित्याइ दियो रस मनको, खोक्रो भए जीवनभरी
छायो अँधेरी वारीपरि, देख्ने कुनै बस्तु छैन
ढल्क्यो जीवन पल पलसरि........
ढल्क्यो जीवन पल पलसरि, बाच्ने कुनै आश छैन
सुन्दर बनि फुल्न खोजे, शिशिरको जाडोमा
थाहै नपाई फक्रिए छु, बिरानो यो संसारमा
के आशमा बाचोउ जीवन, पुग्ने कुनै लाश्य छैन
ढल्क्यो जीवन पल पलसरि.........
भमराको आगमनमा, रमत्यो मन सधैभरि
रित्याइ दियो रस मनको, खोक्रो भए जीवनभरी
छायो अँधेरी वारीपरि, देख्ने कुनै बस्तु छैन
ढल्क्यो जीवन पल पलसरि........
Wednesday, June 2, 2010
"आशु र मुस्कान" आधुनिक गीत संग्रह
वालापनमा मान्छे सबै थोक बन्दोंरहे छ, यही वालापानको सोख भनु अथवा साहित्य प्रतिको अप्रत्क्क्ष झुकावले मलाई मनभित्र तरंगीएका भावहरुलाइ लिपिबद्द गरी संगालने रौस चल्यो, कहिले खेतीपातीको कम गर्दा होस त कहिले वनजंगलमा घासपत गर्दा होस, ती वरिपरीका प्रकृतिसंग म धेरै नजिक हुन पुगे, यिनै मेरा साथी बने , दैनिक जीवनका क्रियाकलाप संगै वरिपरीका प्रकृतिसंगको संवादलाइ लिपिबद्द गर्दै जाने क्रममा एउटा संग्रह बन्न पुगेछ अनि आफ्नै गाऊकी एउटी दौतरी संगको माया प्रीतिमा पिरोलिदा ती पीर र भावहरु पनि यसै माझ मिसाउदा तयार भए छ "आशु र मुस्कान"
प्रियसीको वियोगमा डुबेर कही आशु झारना पुगिएछ, त कही प्रकृतिका मनहर छटासंग अट्टा हस हासो संगै मुस्कुराउन पुगिएछ/ त्येही मैले यथाथ जीवनमा भोगेका भोगाइ हो यो "आशु र मुस्कान" / यस् पुस्तक भित्रका हरेक सब्दहरुमा तपाईले मेरो जीवनमा भोगेका यथार्थ आशु र मुस्कान पाउनु हुने छ, अनुभाव गर्नुहुने छ ।
गीतका शब्दहरु ति जीवन भोगाइका क्रममा तायार भयो। अब यसलाई प्रकाशन गर्ने चुनौती भने मेरो लागी जो निम्न परिवारमा जन्म्यो र अध्यनरत थियो, दिवा सपना भयो। त्यों मेरो दिवा सपनालाइ बरिष्ठ साहित्यकार पुष्पालता आचार्यजीले पूर्ण गारीदिनु भयो मेरो गीतहरुलाइ "आशु र मुस्कान" नामक आधुनिक गीति संग्रहको रुपमा प्रकाशन गरेर उहा प्रति म जीवनभर आभारी रहने छु ।
उहा मात्र हैन, यो सफलतामा मेरा कही साथी संगीनिहरु छन, जसलाई मैले यहाँ नाम छुटाए भने यो मेरो लेखकीय अपूर्ण हुने छ। ति साथीहरु हुन् तपन बाराइली र उत्तम खडका जसले मलाई सधै साहित्य सृजनामा अभीप्रेरित गरिरहे । अनि मेरो बुबाआमा जसले म सधै ठुलो मान्छे बनेको हेर्ने सपना राखे, चेतनशील युवा परिवारका साथीहरु जो मेरो रक्तसंचार बनीरहे। अनि उनी जसको कारनले यो पुस्तक हजूर हरुको हाथमा छ।
Tuesday, June 1, 2010
मेरो शब्द – मेरो गीत
आखा जुधेर के भयो , मनको भावना लुकेपछी
नाता जोडेर के हुन्छ, मायाको मुहान सुकेपछि
बसन्त आहेर के भयो, फूल नाफुले पछी
आशु झरेर के हुन्छ, मन नभुले पछी
बिश्वास कसको रह्योरा, आफैले घात गरेपछी
साथ कसको चाहेयो र, एक्लै बच्नु परेपछि
शिर ठडएरा के गर्नु, हेर्ने नजरै झुकेपछि
घौउमा मालम के लओउनु, भित्री मन्नै दुखेपछि
सम्झी किना बस्नु छ र, तिमिनै टाडा गए पछी
आफ्नो कस्लाई भानु छ र, तिमिनै बैरी भये पछी
गुनासो तिमीलाई के गर्नु , बिश्वास नै टूटे पछी
काहा पो जोड़ना सकिन्छ र, माटोको भाडो फूटेपछी
नाता जोडेर के हुन्छ, मायाको मुहान सुकेपछि
बसन्त आहेर के भयो, फूल नाफुले पछी
आशु झरेर के हुन्छ, मन नभुले पछी
बिश्वास कसको रह्योरा, आफैले घात गरेपछी
साथ कसको चाहेयो र, एक्लै बच्नु परेपछि
शिर ठडएरा के गर्नु, हेर्ने नजरै झुकेपछि
घौउमा मालम के लओउनु, भित्री मन्नै दुखेपछि
सम्झी किना बस्नु छ र, तिमिनै टाडा गए पछी
आफ्नो कस्लाई भानु छ र, तिमिनै बैरी भये पछी
गुनासो तिमीलाई के गर्नु , बिश्वास नै टूटे पछी
काहा पो जोड़ना सकिन्छ र, माटोको भाडो फूटेपछी
Wednesday, May 26, 2010
Mero Sabda Mero Geet ( मेरो शब्द – मेरो गीत )
मायालाई भाकी संगै रोपेको, लड्यो है वरपिपल
जितौरी मैले आखिर के पाए, मायाका ति दोए पल
मायाको पछी अनयासै भाग्ने, ति पागलप्रेमीलाइ
ब्यर्थै मुटु चसके पछी, चाल पाउलान मायालाई
म त हारको जीवनै देखि, मायामा पाए छल
जितौरी मैले आखिर के पाए...........
न घाऊ देख्ने न व्यथा बुझ्ने, कसुर यो मायामा
बाधिए पछी छुटिन गारो, निस्ठुरी मायामा
जीवनै गुमाई अन्त्यमा बुझे, मायाका जल झेल
जितौरी मैले आखिर के पाए............
जितौरी मैले आखिर के पाए, मायाका ति दोए पल
मायाको पछी अनयासै भाग्ने, ति पागलप्रेमीलाइ
ब्यर्थै मुटु चसके पछी, चाल पाउलान मायालाई
म त हारको जीवनै देखि, मायामा पाए छल
जितौरी मैले आखिर के पाए...........
न घाऊ देख्ने न व्यथा बुझ्ने, कसुर यो मायामा
बाधिए पछी छुटिन गारो, निस्ठुरी मायामा
जीवनै गुमाई अन्त्यमा बुझे, मायाका जल झेल
जितौरी मैले आखिर के पाए............
Saturday, May 22, 2010
Mero Sabda Mero Geet ( मेरो शब्द – मेरो गीत)
फुल जस्तै फुली रहनु, सुन्दर यो जीवन भरि
आए याद मिलनका ति, बिर्सी दिनु तिमीले जे गरि
कहिले कहिँ याद आउदा, सम्झनालाइ पर सार्नु
कहिले यादमा भकानो फुट्दा, त्यो हाम्रो मायालाई मार्नु
चन्द्र जस्तै शितल रहनु, सुन्दर यो जीवन भरि
आए याद मिलनका..........
व्यथाहरुमा कहिले नजिउनु, आशु कहिले नपिउनु
खुशीहरुमा बच्नु सधै, संग्रसी बनि जीउनु
बसन्त झैँ हरियाली रहनु, सुन्दर यो जीवन भरि
आए याद मिलनका..........
शब्द : धर्मेन्द्र खडका
स्वर : दीपक लिम्बु
सङ्गीत : देबेन्द्र कुवर
एल्बम : उदगार
आए याद मिलनका ति, बिर्सी दिनु तिमीले जे गरि
कहिले कहिँ याद आउदा, सम्झनालाइ पर सार्नु
कहिले यादमा भकानो फुट्दा, त्यो हाम्रो मायालाई मार्नु
चन्द्र जस्तै शितल रहनु, सुन्दर यो जीवन भरि
आए याद मिलनका..........
व्यथाहरुमा कहिले नजिउनु, आशु कहिले नपिउनु
खुशीहरुमा बच्नु सधै, संग्रसी बनि जीउनु
बसन्त झैँ हरियाली रहनु, सुन्दर यो जीवन भरि
आए याद मिलनका..........
शब्द : धर्मेन्द्र खडका
स्वर : दीपक लिम्बु
सङ्गीत : देबेन्द्र कुवर
एल्बम : उदगार
मेरो शब्द – मेरो गीत
हेरी किन दिन्छौ मलाई, नशालु आखाले
पागल बनाई सक्यो आज, पिरतीको नशाले
घरको आगनीमा तिमि, बसी हेर्छोउ मलाई सधै
मुस्कान छोडी दिदा किन, बेहोसिन्छु, म अझै
आशु झरे धेरै आज, नशालु आखाले
पागल बनाई सक्यो ........
बोल्ने रहर धेरै मेरो, तिमि साथ रहदा
किन सुन्य संसार लाग्छ, साथ तिमि नहुदा
व्यथा बोके धेरै आज, नसालु आखाले
पागल बनाई सक्यो ............
पागल बनाई सक्यो आज, पिरतीको नशाले
घरको आगनीमा तिमि, बसी हेर्छोउ मलाई सधै
मुस्कान छोडी दिदा किन, बेहोसिन्छु, म अझै
आशु झरे धेरै आज, नशालु आखाले
पागल बनाई सक्यो ........
बोल्ने रहर धेरै मेरो, तिमि साथ रहदा
किन सुन्य संसार लाग्छ, साथ तिमि नहुदा
व्यथा बोके धेरै आज, नसालु आखाले
पागल बनाई सक्यो ............
Thursday, May 20, 2010
मेरो शब्द - मेरो कबिता
शान्ति हाम्रो पेटीमा उभी भीख मागीरहेको छ, तर हामीसंग उसलाई दिन कही छैन
सुंदर शान्त अब छत बिछात भैसकेको छ कही एम्बस र दोहोरो भीडान्तमा परी
बिहानीले भलेको डाक र चाराचुरुंगीका चिर्बिर चिर्बिर का ठाउमा
तोप र बन्दूकका कर्ण कटु आवाजहरु सुनाउन थालेका छन
सगरमाथा एकोहोरो हेरीरहेछ वरफसरी आखमा आशु ली
उ संग बोलने हिम्त्त छैन, बोलोश पनी कसरी यहाँ साजिब हरु चुपचाप मौनतामा डुबेका बेला
घरबाट निस्केको छोरा बेलुकी घर फर्कन छ की फर्कन्दिना,
आमालाई दिनभरी खडपड़ी र छड़पड़ी छ
यहाँ तिहार तिहार जस्तो छैन, दशै दशै जस्तो लग्दैना
कहा कसको तिहार रोकिने हो, दशैमा कुन चेली को सिंदूर पुछिने हो
समचार पत्रका हरफहरु अब रगतले कुदिएका बाहेक केहिछैन्ना
समचार पड़ना बसेको बाउ भार्तिमा पसेको छोराको लाश मुख्य पृष्ठमै देख्दा यहाँ कुनै अच्म्बा छैन
पशु हरौदा खालिबली हुने गाउ आज मान्छे लापता हूदा कुनै हलिखाली छैन
देशम कथित परिवर्तनका काला बदल मदरियेका छन
बिजुलिका चमक धमक चरका आवाजले गाउ गाली आक्रांतित छ
मानिस खासी बोका झी छ्याप छ्याप्ती कटीऐका छन , रेतियेका छन
कोही मुस्लिम समुदाऐको हलाल शैलीमा उदोमुन्टो परी रुखमा तंगीएकअ छन
मानवीय सम्बेदाना, भावना एकादेशको कथा बनेको छ
एउटा शाहीशेनामा लागेको छोराको दहा संस्कार नसकिदै
भोली जनशेनामा लागेको छोरा को मलामी खोजना , बाउ गाउ घरका डोका डाक डकैरहेका छन
आहा! हेर देशले कतरों परिवर्तन पाएको छ
ऐ! परिवार्तंका हिमायतीहरु हो यो भन्दा अरु के परिवर्तन चाहंछो ? भयो बंद गर अब !
परिवर्तन कुनै मानबको इति लीला समाप्त गरेर ओउदैना, यसले ट मानब सबयतालाइ नाश गर्छ
यदि परिवर्तन नै चाहेका होउ भने, परिवर्तन गर टी समाजका बिकृत सोचहरुलाइ
उखेलेरा फ्याकी देउ कथित सस्कार र रुदिबदी परम्पराहरुलाइ
नामेंटी गारीदेउ मान्छे मान्छेमा बिभाजन ल्याउने छुवाछुटहरुलाइ
जब सम्म सोच र बिचारमा परिवर्तन ओउदैना , तब सम्म लाखोऊ नर बलि चदाये पनी परिवर्तन संम्भब छइन
तेसैले शुरू गरु फ्याकना बिकृत सोच र बिचारहरुलाइ, शुरू गरु आफै आफै बात
आफै आफै बात शुरू गरे पर्दैना कसैलाई परिवर्तन गर्न !!!! पर्दैना परिवर्तन गर्न
सुंदर शान्त अब छत बिछात भैसकेको छ कही एम्बस र दोहोरो भीडान्तमा परी
बिहानीले भलेको डाक र चाराचुरुंगीका चिर्बिर चिर्बिर का ठाउमा
तोप र बन्दूकका कर्ण कटु आवाजहरु सुनाउन थालेका छन
सगरमाथा एकोहोरो हेरीरहेछ वरफसरी आखमा आशु ली
उ संग बोलने हिम्त्त छैन, बोलोश पनी कसरी यहाँ साजिब हरु चुपचाप मौनतामा डुबेका बेला
घरबाट निस्केको छोरा बेलुकी घर फर्कन छ की फर्कन्दिना,
आमालाई दिनभरी खडपड़ी र छड़पड़ी छ
यहाँ तिहार तिहार जस्तो छैन, दशै दशै जस्तो लग्दैना
कहा कसको तिहार रोकिने हो, दशैमा कुन चेली को सिंदूर पुछिने हो
समचार पत्रका हरफहरु अब रगतले कुदिएका बाहेक केहिछैन्ना
समचार पड़ना बसेको बाउ भार्तिमा पसेको छोराको लाश मुख्य पृष्ठमै देख्दा यहाँ कुनै अच्म्बा छैन
पशु हरौदा खालिबली हुने गाउ आज मान्छे लापता हूदा कुनै हलिखाली छैन
देशम कथित परिवर्तनका काला बदल मदरियेका छन
बिजुलिका चमक धमक चरका आवाजले गाउ गाली आक्रांतित छ
मानिस खासी बोका झी छ्याप छ्याप्ती कटीऐका छन , रेतियेका छन
कोही मुस्लिम समुदाऐको हलाल शैलीमा उदोमुन्टो परी रुखमा तंगीएकअ छन
मानवीय सम्बेदाना, भावना एकादेशको कथा बनेको छ
एउटा शाहीशेनामा लागेको छोराको दहा संस्कार नसकिदै
भोली जनशेनामा लागेको छोरा को मलामी खोजना , बाउ गाउ घरका डोका डाक डकैरहेका छन
आहा! हेर देशले कतरों परिवर्तन पाएको छ
ऐ! परिवार्तंका हिमायतीहरु हो यो भन्दा अरु के परिवर्तन चाहंछो ? भयो बंद गर अब !
परिवर्तन कुनै मानबको इति लीला समाप्त गरेर ओउदैना, यसले ट मानब सबयतालाइ नाश गर्छ
यदि परिवर्तन नै चाहेका होउ भने, परिवर्तन गर टी समाजका बिकृत सोचहरुलाइ
उखेलेरा फ्याकी देउ कथित सस्कार र रुदिबदी परम्पराहरुलाइ
नामेंटी गारीदेउ मान्छे मान्छेमा बिभाजन ल्याउने छुवाछुटहरुलाइ
जब सम्म सोच र बिचारमा परिवर्तन ओउदैना , तब सम्म लाखोऊ नर बलि चदाये पनी परिवर्तन संम्भब छइन
तेसैले शुरू गरु फ्याकना बिकृत सोच र बिचारहरुलाइ, शुरू गरु आफै आफै बात
आफै आफै बात शुरू गरे पर्दैना कसैलाई परिवर्तन गर्न !!!! पर्दैना परिवर्तन गर्न
मेरो शब्द - मेरो कबिता
कौडी नाछाडने सम्पतिको अंध भक्त बनी, पुरखाको आदर्श भूली सकेको
बिवश नारिलाई बिवाश्तामा अर्धनग्न्ना परी, कतै नारी अस्तितो बिर्सिसकेको
दुर्गन्ध, अस्व्छ र धुवा धुलो मात्र, तर पनि महान छ मेरो काठमांडू
एक छिमेकीले अर्को छिमेकी नाचिन्ने, कतै मानवता हराइ सकेको
छेउमा लडेर चीत्कार छोड़ी रोएको न सुनने, कतै करुना गुमैसकेको
कोलहल, बिय्स्त र जल झेल मात्र, तर पनि महान छ मेरो काठमांडू
राजादेखि रैत्ती सम्मलाई पौठाजोरी खेलने, कतै राष्टियता बिलाईसकेको
कृतिम आदर्शको ठूला ठूला महल ठाडाएरा, कतै सव्यता पिल्सैसकेको
रुष्ट, कष्ट र कृतिम मात्र, तर पनि महान छ मेरो काठमांडू
मठ मन्दिर प्रेम प्रेमिकाको लुकामारी खेलने बनेर, कतै मर्यादा खियाइसकेको
धार्मिक आस्ता पुंजका नदीमा मल डल समिश्रण गारी, कतै धार्मिक मह्त्व सेलैसकेको
नास्तिक, अधर्मी र अस्वच्छ मात्र, तर पनि महान छ मेरो काठमांडू
कयऔलाइ लुटी सड़कको पेटीमा पुर्याउने, कतै स्वयमबोध चिपलाई सकेको
अझै हाथमा पासो बोकी नया सिकारको खोजीमा, कतै पुरुसोततो चिपलाई सकेको
अशांति, रैप र आतताई मात्र, तर पनि महान छ मेरो काठमांडू
बिवश नारिलाई बिवाश्तामा अर्धनग्न्ना परी, कतै नारी अस्तितो बिर्सिसकेको
दुर्गन्ध, अस्व्छ र धुवा धुलो मात्र, तर पनि महान छ मेरो काठमांडू
एक छिमेकीले अर्को छिमेकी नाचिन्ने, कतै मानवता हराइ सकेको
छेउमा लडेर चीत्कार छोड़ी रोएको न सुनने, कतै करुना गुमैसकेको
कोलहल, बिय्स्त र जल झेल मात्र, तर पनि महान छ मेरो काठमांडू
राजादेखि रैत्ती सम्मलाई पौठाजोरी खेलने, कतै राष्टियता बिलाईसकेको
कृतिम आदर्शको ठूला ठूला महल ठाडाएरा, कतै सव्यता पिल्सैसकेको
रुष्ट, कष्ट र कृतिम मात्र, तर पनि महान छ मेरो काठमांडू
मठ मन्दिर प्रेम प्रेमिकाको लुकामारी खेलने बनेर, कतै मर्यादा खियाइसकेको
धार्मिक आस्ता पुंजका नदीमा मल डल समिश्रण गारी, कतै धार्मिक मह्त्व सेलैसकेको
नास्तिक, अधर्मी र अस्वच्छ मात्र, तर पनि महान छ मेरो काठमांडू
कयऔलाइ लुटी सड़कको पेटीमा पुर्याउने, कतै स्वयमबोध चिपलाई सकेको
अझै हाथमा पासो बोकी नया सिकारको खोजीमा, कतै पुरुसोततो चिपलाई सकेको
अशांति, रैप र आतताई मात्र, तर पनि महान छ मेरो काठमांडू
Ta Ra Pani Mahan Chha Mero Kathmandu
कौडी नाछाडने सम्पतिको अंध भक्त बनी, पुरखाको आदर्श भूली सकेको
बिवश नारिलाई बिवाश्तामा अर्धनग्न्ना परी, कतै नारी अस्तितो बिर्सिसकेको
दुर्गन्ध, अस्व्छ र धुवा धुलो मात्र, तर पनि महान छ मेरो काठमांडू
एक छिमेकीले अर्को छिमेकी नाचिन्ने, कतै मानवता हराइ सकेको
छेउमा लडेर चीत्कार छोड़ी रोएको न सुनने, कतै करुना गुमैसकेको
कोलहल, बिय्स्त र जल झेल मात्र, तर पनि महान छ मेरो काठमांडू
राजादेखि रैत्ती सम्मलाई पौठाजोरी खेलने, कतै राष्टियता बिलाईसकेको
कृतिम आदर्शको ठूला ठूला महल ठाडाएरा, कतै सव्यता पिल्सैसकेको
रुष्ट, कष्ट र कृतिम मात्र, तर पनि महान छ मेरो काठमांडू
मठ मन्दिर प्रेम प्रेमिकाको लुकामारी खेलने बनेर, कतै मर्यादा खियाइसकेको
धार्मिक आस्ता पुंजका नदीमा मल डल समिश्रण गारी, कतै धार्मिक मह्त्व सेलैसकेको
नास्तिक, अधर्मी र अस्वच्छ मात्र, तर पनि महान छ मेरो काठमांडू
कयऔलाइ लुटी सड़कको पेटीमा पुर्याउने, कतै स्वयमबोध चिपलाई सकेको
अझै हाथमा पासो बोकी नया सिकारको खोजीमा, कतै पुरुसोततो चिपलाई सकेको
अशांति, रैप र आतताई मात्र, तर पनि महान छ मेरो काठमांडू
बिवश नारिलाई बिवाश्तामा अर्धनग्न्ना परी, कतै नारी अस्तितो बिर्सिसकेको
दुर्गन्ध, अस्व्छ र धुवा धुलो मात्र, तर पनि महान छ मेरो काठमांडू
एक छिमेकीले अर्को छिमेकी नाचिन्ने, कतै मानवता हराइ सकेको
छेउमा लडेर चीत्कार छोड़ी रोएको न सुनने, कतै करुना गुमैसकेको
कोलहल, बिय्स्त र जल झेल मात्र, तर पनि महान छ मेरो काठमांडू
राजादेखि रैत्ती सम्मलाई पौठाजोरी खेलने, कतै राष्टियता बिलाईसकेको
कृतिम आदर्शको ठूला ठूला महल ठाडाएरा, कतै सव्यता पिल्सैसकेको
रुष्ट, कष्ट र कृतिम मात्र, तर पनि महान छ मेरो काठमांडू
मठ मन्दिर प्रेम प्रेमिकाको लुकामारी खेलने बनेर, कतै मर्यादा खियाइसकेको
धार्मिक आस्ता पुंजका नदीमा मल डल समिश्रण गारी, कतै धार्मिक मह्त्व सेलैसकेको
नास्तिक, अधर्मी र अस्वच्छ मात्र, तर पनि महान छ मेरो काठमांडू
कयऔलाइ लुटी सड़कको पेटीमा पुर्याउने, कतै स्वयमबोध चिपलाई सकेको
अझै हाथमा पासो बोकी नया सिकारको खोजीमा, कतै पुरुसोततो चिपलाई सकेको
अशांति, रैप र आतताई मात्र, तर पनि महान छ मेरो काठमांडू
मेरो शब्द - मेरो कबिता
आखा जुधेर के भयो , मनको भावना लुकेपाची
नाता जोडेर के हुन्छ, मायाको मुहान सुकेपछि
बसन्त आहेर के भयो, फूल नाफुले पछी
आशु झरेर के हुन्छ, मन नभुले पछी
बिश्वास कसको रह्योरा, आफैले घात गरेपछी
साथ कसको चाहेयो र, एक्लै बच्नु परेपछि
शिर ठडएरा के गर्नु, हेर्ने नजरै झुकेपछि
घौउमा मालम के लओउनु, भित्री मन्नै दुखेपछि
सम्झी किना बस्नु छ र, तिमिनै टाडा गए पछी
आफ्नो कस्लाई भानु छ र, तिमिनै बैरी भये पछी
गुनासो तिमीलाई के गर्नु , बिश्वास नै टूटे पछी
काहा पो जोड़ना सकिन्छ र, माटोको भाडो फूटेपछी
नाता जोडेर के हुन्छ, मायाको मुहान सुकेपछि
बसन्त आहेर के भयो, फूल नाफुले पछी
आशु झरेर के हुन्छ, मन नभुले पछी
बिश्वास कसको रह्योरा, आफैले घात गरेपछी
साथ कसको चाहेयो र, एक्लै बच्नु परेपछि
शिर ठडएरा के गर्नु, हेर्ने नजरै झुकेपछि
घौउमा मालम के लओउनु, भित्री मन्नै दुखेपछि
सम्झी किना बस्नु छ र, तिमिनै टाडा गए पछी
आफ्नो कस्लाई भानु छ र, तिमिनै बैरी भये पछी
गुनासो तिमीलाई के गर्नु , बिश्वास नै टूटे पछी
काहा पो जोड़ना सकिन्छ र, माटोको भाडो फूटेपछी
मेरो शब्द – मेरो गीत
जानी जानी खुशी जलाई, रुने मंचे म
आफ्नै हाथले आफ्नो, दाग्बती दिने मान्छे म /
फुलहरु देख्छु सबै, रंगबिहीन छन किन ?
हिमालले सेतो आह्शु, झार्छ आखै अगी किन ?
पुर्व घर भेटौनालाई पश्चिम, हिड़ने मान्छे म
आफ्नै हाथले आफ्नो, दग्बत्ति दिने मान्छे म
बाटा गल्ली एकांत छन, म कही कत्तै हिडेको बेला
स्पर्ष न्यानो लग्दैन किन ? बदलका थोपा झरेको बेला
निबस्त्र भै लाज पचाई सड़कमाझ, हिड़ने मान्छे म
आफ्नै हातले आफ्नो दग्बत्ति, दिने मान्छे म
आफ्नै हाथले आफ्नो, दाग्बती दिने मान्छे म /
फुलहरु देख्छु सबै, रंगबिहीन छन किन ?
हिमालले सेतो आह्शु, झार्छ आखै अगी किन ?
पुर्व घर भेटौनालाई पश्चिम, हिड़ने मान्छे म
आफ्नै हाथले आफ्नो, दग्बत्ति दिने मान्छे म
बाटा गल्ली एकांत छन, म कही कत्तै हिडेको बेला
स्पर्ष न्यानो लग्दैन किन ? बदलका थोपा झरेको बेला
निबस्त्र भै लाज पचाई सड़कमाझ, हिड़ने मान्छे म
आफ्नै हातले आफ्नो दग्बत्ति, दिने मान्छे म
मेरो शब्द – मेरो गीत
जऔ तिमी हासी खुसी भै, तिम्रो खुसीमा म मेरो खुसी खोज्छु
न आउन आशु ती दुई नयनमा, तिम्रो आशुमा म मेरो मिर्तु देख्छु /
जीवनपथ म हरेक मोड़ आउछ, हरेक मोड़ले नया रंग लिओउछा
स्वहिकार ती हरेक अओउने मोड्लाई, जीवन त्यस्मै खुशी बिच छऔछ
सम्झौता हो यो जीवन एउटा, मानलाई सम्हाली स्विकारना सिक
चाहेको सबै कसले पउअछ र, कही गुमउदैमा नमाना दिक्का
नाराख्नु मानमा अतितका यादलाई, अतीत भुत हो न फरकि ओउछा
फर्केर पछि नहेर्नु कहिले, त्यसले जीवनलाई डादेलो लौछा
न आउन आशु ती दुई नयनमा, तिम्रो आशुमा म मेरो मिर्तु देख्छु /
जीवनपथ म हरेक मोड़ आउछ, हरेक मोड़ले नया रंग लिओउछा
स्वहिकार ती हरेक अओउने मोड्लाई, जीवन त्यस्मै खुशी बिच छऔछ
सम्झौता हो यो जीवन एउटा, मानलाई सम्हाली स्विकारना सिक
चाहेको सबै कसले पउअछ र, कही गुमउदैमा नमाना दिक्का
नाराख्नु मानमा अतितका यादलाई, अतीत भुत हो न फरकि ओउछा
फर्केर पछि नहेर्नु कहिले, त्यसले जीवनलाई डादेलो लौछा
मेरो शब्द – मेरो गीत
रेट्टी देऊ कर्द गलामा बरु , नालागे केही धर
बिछोड नदेउ नासहना सकने, चर्याने जीवन भर
ओठमा मुस्कान कृतिम हासो, भित्र मुटुमा के छ!छ?
बहिरको खोक्रो हसै देखने, अन्तर ज्वाला देखने को छ ?
न जुधून कहिले भाबिस्य गालन्न, अधरमा अधर
बिछोड न देऊ नसहना सकने, चरयौने जीवन भर
जलाई देऊ जीवन खरानी बनाई, न पोल्ला ! न बिझौला !
आधा बाटोमा छुटेको प्रेमी, के सम्झी रेझौला
पीडाको छानो आशुको पेटी, न बनोस प्रित्तिघर
बिछोड न देऊ न सहना सकने, चर्यौने जीवन भर
बिछोड नदेउ नासहना सकने, चर्याने जीवन भर
ओठमा मुस्कान कृतिम हासो, भित्र मुटुमा के छ!छ?
बहिरको खोक्रो हसै देखने, अन्तर ज्वाला देखने को छ ?
न जुधून कहिले भाबिस्य गालन्न, अधरमा अधर
बिछोड न देऊ नसहना सकने, चरयौने जीवन भर
जलाई देऊ जीवन खरानी बनाई, न पोल्ला ! न बिझौला !
आधा बाटोमा छुटेको प्रेमी, के सम्झी रेझौला
पीडाको छानो आशुको पेटी, न बनोस प्रित्तिघर
बिछोड न देऊ न सहना सकने, चर्यौने जीवन भर
मेरो शब्द – मेरो गीत
न छोड़ने भो तिम्रो यादले, जत्तै गए पनि
आखै अघि अल्झी रहने, जाती बिर्से पनि
माया रै छ छाया झै, लग्ने पछि पछि
कागज बरु फटी जाने, नजादो रै छ मसी
हजार कोसिस गरे भुल्न, सपना त्यों भनी
आखै अघी अल्झी रहने, जाती बिर्से पनि
कस्तो रै छ सम्बन्ध यो, उतई उतई तन्ने
हजार कोस टाडालाई, आखै अघि ठान्ने
अजम्बरी रै छ माया, तन्नै मरे पनि
आखै अघि अल्झी रहने, जाती बिर्से पनि
आधुनिक गीति संग्रह : "आँसु र मुस्कान" बाट
आखै अघि अल्झी रहने, जाती बिर्से पनि
माया रै छ छाया झै, लग्ने पछि पछि
कागज बरु फटी जाने, नजादो रै छ मसी
हजार कोसिस गरे भुल्न, सपना त्यों भनी
आखै अघी अल्झी रहने, जाती बिर्से पनि
कस्तो रै छ सम्बन्ध यो, उतई उतई तन्ने
हजार कोस टाडालाई, आखै अघि ठान्ने
अजम्बरी रै छ माया, तन्नै मरे पनि
आखै अघि अल्झी रहने, जाती बिर्से पनि
आधुनिक गीति संग्रह : "आँसु र मुस्कान" बाट
Monday, May 17, 2010
मेरो शब्द – मेरो गीत
आज रात छटपटीले निन्द्रै परेन,
अल्झी रह्यो तिम्रो तस्वीर हटदै हटेना
निदाउ भन्छु आखा चिम्ली, रूप तिम्रै आउछ
बिर्स्यो भनी कोल्टे फेर्छु, बतास बनी छाउछ
सपनीमा तिम्रै स्वर, तिम्रो भूतै झरेना
आल्झी रह्यो तिम्रो तस्वीर हट्दै हटेना
आधा रात बिती सक्यो, उनले छोडया छैना
बिपना पो हो की भन्छु, आको तिमी हैंना
सम्झी रहन्छु तिम्रै रूप, तिम्रो धितई मरेना
आल्झी रहयो तिम्रो तस्वीर हट्दै हटेना
आधुनिक गीति संग्रह : "आँसु र मुस्कान" बाट
मेरो शब्द – मेरो गीत
पुरानो याद आखाको मझा आईदिन्छ किन
रहेको खुसी फेरी चूड़ी आशुहरु पिउन
पिरतीको खेल यस्तै बुझ्न धेरै गारो
एक पलट माया लगाई बिर्सनालाई गारो
पानी बर्रार तिमीलाई सम्झादा आशु धरर
मिलन बिझोड खेल यस्तै सम्झना मात्र साथ
छाडी गायौ आज फेरी केवल आशु रह्यो साथ
त्यही आशुलाइ साथी बनाई बाच्नु पर्यो मैले
तिम्रो यद् आउदा किना भकानिन्छु म जहिले
पिरतीको नियम यस्तै भुझ्ना धेरै सरो
पानी बर्रार .......................
धेरै कोसिस गारे मैले एकली जीवन बाचन
रहेको खुसी फेरी चूड़ी आशुहरु पिउन
पिरतीको खेल यस्तै बुझ्न धेरै गारो
एक पलट माया लगाई बिर्सनालाई गारो
पानी बर्रार तिमीलाई सम्झादा आशु धरर
मिलन बिझोड खेल यस्तै सम्झना मात्र साथ
छाडी गायौ आज फेरी केवल आशु रह्यो साथ
त्यही आशुलाइ साथी बनाई बाच्नु पर्यो मैले
तिम्रो यद् आउदा किना भकानिन्छु म जहिले
पिरतीको नियम यस्तै भुझ्ना धेरै सरो
पानी बर्रार .......................
धेरै कोसिस गारे मैले एकली जीवन बाचन
सहरे कद्दीन हदों रहेछ कसाईंलाइ जीवन साचना
साचेको जीवन बितौनालाइ झन्ने धेरै सारो
भीतर मुटु जलाऐरा बाहिर हासन गहरो
पानी बर्रार .......................
आधुनिक गीति संग्रह : "आँसु र मुस्कान" बाट
मेरो शब्द – मेरो गीत
अविशाप भयो माया मलाई, भयो आशुको यो जीवन
न हास्न सके न रुनाई सक्छु, भयो खरानी यो जीवन
सबै भन्छन सुख हो माया, शीतल छहारी दिने
बाटो भूली फसेको बटुवालाई, गंतव्य नया दिने
तर मैले न सीतलता पाए , न पाए गंतव्य जीवन
पाए वश विवशता, शोक र पीडा, औशीको अंधेरी रात यो जीवन
हरियाली लेवओछा माया ले बोकी, सुंदर फूल फुलौछ मन
अन्तर मन ले स्वर्ग श्री भूलौने छ सांसारिक धन
तर मलाई स्वर्ग अब छाई न जान, बिना तिम्रो यो जीवन
जल्छु मर्छु तिम्रै बेद्नमा ,बनाइ जोगी यो जीवन
मेरो शब्द – मेरो गीत
थोपा थोपा भै बग्ने, अंजुलीको पानी सरी
फक्रिएको फूललाई के थाहा, झर्नु पर्ने पतकर बनी
जीवन हो समय चक्र, आज जे छ हुन्ना भोली
मीठा मीठा यादहरु, हुन्छन् मात्र जीवन पछि
थाहा नपाई बिलौने जीवन, पानी को फोका बिलाए सरी
फक्रिएको फुललाई के थाहा ................................
एउटा सपना जीवनको नि, फक्रीको फूलको जस्तै हुन्छा
जानी नजानी यो संसारमा जसो तासो जिवनै पर्छ
जत्ती जत्ती बुझे यत्ति, जिवन रे छ घामपानी
फक्रिएको फूललाई के थाहा ...................................
शब्द : धर्मेन्द्र खडका
स्वर : अमृत लामा
सङ्गीत : बिनय बर्मा
एल्बम : उदगार
मेरो शब्द – मेरो गीत
ध्वनीहरु मा गुन्जीएकी, मेरो मिठो प्रित हो तिमी
शब्द शब्दले सिङगरेएकी, मेरो मिठो गीत हो तिमी
औंलाहरु मा लटपटी दै, कलम बनी तिमी बग्छोउ
तिम्रै केश्को पानी झरी, मसी बनी शब्द पोख्छोउ
सुन्यतामा झन्कर भर्ने मेरो मिठो मित होउ तिमी
शब्द शब्दले सिङगरेकी , मेरो मिठो गीत होउ तिमी
मस्तिस्क हो मेरो तर, मान बनी तिमी सोच्छोउ
केवल सपना देख्ने मत, बिपन तिमी रोज्छोउ
मस्तिस्कमा ज्ञान भर्ने, मेरो ज्ञानको रित होउ तिमी
शब्द शब्दले सिङरेकी, मेरो मेठो गीत होउ तिमी
सब्द रचना - धर्मेन्द्र खडका, झापा नेपाल
शब्द शब्दले सिङगरेएकी, मेरो मिठो गीत हो तिमी
औंलाहरु मा लटपटी दै, कलम बनी तिमी बग्छोउ
तिम्रै केश्को पानी झरी, मसी बनी शब्द पोख्छोउ
सुन्यतामा झन्कर भर्ने मेरो मिठो मित होउ तिमी
शब्द शब्दले सिङगरेकी , मेरो मिठो गीत होउ तिमी
मस्तिस्क हो मेरो तर, मान बनी तिमी सोच्छोउ
केवल सपना देख्ने मत, बिपन तिमी रोज्छोउ
मस्तिस्कमा ज्ञान भर्ने, मेरो ज्ञानको रित होउ तिमी
शब्द शब्दले सिङरेकी, मेरो मेठो गीत होउ तिमी
सब्द रचना - धर्मेन्द्र खडका, झापा नेपाल
